چرا عبادت؟
فلسفه آفرينش انسان، بندگى و عبادت و عبوديّت است. اين صريح آلام الهى در قرآن آريم است
آه م ىفرمايد:
( ذاريات، آيه ٥٦ )« وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ »
جن و انس را، جز براى پرستش و بندگى خود نيافريدم.
وَ لَقَدْ » : اين حكمت و هدف والا، سرلوحه همه رسولان الهى نيز بوده است. در قرآن مى خوانيم
( نحل، آيه ٣٦ )« بَعَثْنا فِى آُلِّ اُمَّةٍ رَسُولاً اَنِ اعْبُدُوا اللّهَ وَاجْتَنِبُوا الطّاغُوت
در هرامّتى پيامبرى برانگيختم آه (به مردم بگويند:) بنده خدا باشيد و از طاغوت بپرهيزيد.
ناگفته نماند آه اين بندگى آردن، سودى به خدا نمى رساند بلكه مايه عزّت و سعادت خود انسان
است وگرنه خداوند بى نياز مطلق است:
من نكردم خلق تا سودى آنم
بلكه تا بر بندگان جودى آنم
اگر معلّم به شاگردانش م ىگويد: درس بخوانيد، نفع اين درس خواندن به خود آنان بر مى گردد و
براى معلّم سودى ندارد.